- Konya'da meme ve mide kanseriyle mücadele eden 49 yaşındaki Gülsün Yılmaz, kendisine gönderilen çiçekleri çoğalttı, pet şişe, kağıt bardak ve eski tencerelerde yetiştirdiği yüzlerce çiçeğe tek tek bakmaya başladı
- Misafirlerine çiçeklerinden hediye eden Yılmaz:
- "Hastalandığım dönemde herkes bana çiçek getirdi. Dalından ektim, bir saksı iki oldu, iki saksı üç oldu, oda doldu, salon doldu"
Konya'da yaşayan 49 yaşındaki Gülsün Yılmaz'ın, meme ve mide kanserleriyle mücadelesinde "moral olsun" diye bakmaya başladığı çiçeklerin sayısı çoğalınca evi çiçek bahçesine döndü.
İki çocuk annesi Yılmaz, 8 yıl önce eline gelen kitle ve yorgunluk şikayetleriyle doktora başvurdu. İkinci evre meme kanseri teşhisi konulan ve çocuk bakıcılığı olan işini bırakan Yılmaz, 2021'de de mide ağrısı üzerine yapılan tetkiklerde üçüncü evre mide kanseri olduğunu öğrendi.
Midesinin dörtte üçü alınan ve her iki kanser türüyle ilgili düzenli kontrolleri devam eden Yılmaz, moral olması için kendisine gönderilen çiçeklere baktı, arttırdı, tek tek bakımlarını yaptı. Yılmaz, zaman içinde sayısı çoğalan çiçeklerini kermeslerde satarak gelir de elde etmeye başladı.
Yılmaz, AA muhabirine, tedavi süreçlerinin ameliyat, kemoterapi, radyoterapi ve düzenli kontrollerle sürdüğünü söyledi.
Yaklaşık 8 sene önce kızı üniversitesi sınavına hazırlanırken meme kanseri teşhisi konulduğunda umutsuzluğa kapıldığını ifade eden Yılmaz, ailesinden hep destek gördüğünü vurguladı.
Yılmaz, o dönem kızının üniversiteyi kazanarak Türkçe öğretmenliği okumasının da kendisine çok büyük moral olduğunu dile getirdi.
2021'de mide kanseri teşhisi konulduğu dönemde kızının mezun olarak İstanbul'a atanmasının, oğlunun da üniversite sınavında başarılı olarak kazandığı Boğaziçi Üniversitesi'nde fizik okumasının kendisini motive ettiğini belirten Yılmaz, şöyle konuştu:
"Evde de sıkılıyordum. Hastalandığım dönemde herkes bana çiçek getirdi. Daha önce çiçeklere bakamazdım, sevmiyordum. Sonra ben bunları çoğaltmaya başladım. Çok mutlu etti. Dalından ektim, bir saksı iki oldu, iki saksı üç oldu, oda doldu, salon doldu. Eşim, 'Salonda misafir yerine, çiçek ağırlıyoruz.' derdi. Üretmeyi çok seviyorum. Kafam dağılıyor, mutlu oluyorum. Kemoterapiden gelip, çiçeklerime bakıyordum, suluyordum. 'Allah'ım, sen yeni mi açtın, benim için mi açtın? Onu da dikeyim, bunu da dikeyim.' derken, baktım bu bana çok iyi geliyor. Üretirken her şeyi unutuyorum."
- "Geri dönüşüm de oluyor"
Her gittiği yere çiçek götürdüğünü dile getiren Yılmaz, evine gelen misafirlerine de çiçek hediye ettiğini kaydetti.
Yılmaz, çiçekleri bulduğu pet şişelere, kağıt bardaklara, eski tencere ve kaselere diktiğini belirterek, "Bizim evde hiçbir şey atılmıyor, geri dönüşüm de oluyor. Arkadaşlarım, 'Gülsün sen bunu değerlendirirsin.' diyerek ellerindeki atılacak malzemeleri getiriyorlar. Çiçek alan eşim dostum da getiriyor. Çiçek sevgisi bambaşka bir şey. Çok güzel çevrem oldu. Sosyal hayatım çok güzel gelişti." ifadesini kullandı.
Zaman zaman kermeslere katıldığına değinen Yılmaz, Boğaziçi Üniversitesi'nde okuyan oğluna kazandığı parayla harçlık vermekten mutluluk duyduğunu söyledi.
